ÖNCE TEVEKKÜL ETMEK…
SONRA YAŞAMAK!
Zordur dostum olan-bitenden razı olmak… İman ister! Lâfıyla değil, idrakıyla ve hazmıyla iman!…
Kafanda yarattığın ve "ALLAH" ismiyle etiketlediğin tanrına iman, kolaydır… Senin fikrine uygun gelmeyince de olaylar, onu kolaylıkla yargılayabilirsin!…
Anlayışı kıt olanlar tedbir almaz ve bilinçsiz bir şekilde, “ben tevekkül ettim” der!..
Bilmez ki, tedbir almadan tevekkül etmek, büyük çoğunlukla ahmakların harcıdır!.
Anlayışı sınırlılar ve anlayışı kıtlar izahtan da bir şey anlamadıkları ve sadece papağan gibi ezberlediklerini tekrar ettikleri için; onlara hiç bir açıklama kâr etmez!.
Bu yüzden, önce onlara iki misâl vererek, bir an duraklamalarını sağlayıp; bu arada fırsattan istifade, basiret sahiplerine yararlı olur umuduyla, bir gerçeği vurgulamaya çalışalım.
Allah Rasûlü Muhammed Mustafa aleyhisselâm diyor ki:
“Deveni bağla, ondan sonra tevekkül sahibi olarak yaşa…”
Meşhur Halife Ömer, ordusuyla Şam önüne geldiğinde, şehirde veba hastalığı salgını olduğunu öğreniyor; ve, “geri dön” emri veriyor orduya!. Soruyorlar:
-Allah’ın kaderinden mi kaçıyorsun?
El cevap:
-Allah’ın kaderinden Allah’ın hükmüne sığınıyorum!.
1965 yılından beri tüm yazılarımda, “kaderin mutlakiyeti ve değişmezliği”üzerine yazmışken, şimdi fikir mi değiştirdim?
Kesinlikle hayır!.
Kader hakkında 1965’te ne düşünüyorsam, bugün de aynını düşünüyorum; ve bu konuyu da bugün hiç bir yayında bulamayacağınız kapsamda, “AKIL ve İMAN” isimli kitapta açıkladım… Buna rağmen hâlâ görüyorum ki, büyük ekseriyet, tevekkül-tedbirikilemini çözebilmiş değil.
Ahmed Hulusi
kaynak:
http://bluenik.com/3Og4
http://www.allahvesistemi.org/ahmedhulusidekavramlar/kavramlar/tevekkul/index.htm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder